خود

نسبتا خوب بودم... گفتم ارباب یا مستر باش که از فکر بقیه رها بشی... اینکه حالا چقدر همراهی کنی دسته خودته.... ولی خودت راحتی و همین راحتی هم اتفاقا باعث راحتی بقیه هم می شه...

حتی می تونی خیلی هم به طرف و یا حرفاش فکر نکنی... چون گفتم همیشه سعی کن بین خودت (اون شخص درون خودت) و دیگران به خودت توجه کنی...

این به خود توجه کردن خیلی مزایا و رهایی خاصی داره... شاید هم همون معنی خود بودنه... ولی خودی که محترم است...

اینجوری حس می کنم راحت تر و آسوده تر می تون هر جا برم و هر کاری بکنم...