بدتر

واقعا انگار هیچی بدتر از این بلاتکلیفی نیست... خسته شدن ... خودم هم خسته شدم... ندونی چی می خواد بشه... صبر

حق داشت... حق داشت... خودم هم کلافه شدم... میلی به کار و چیزی نیست ... انگار گیر هستی... درسته باید روحیه رو حفظ کرد و ادامه داد اما طولانی شدنها و غیره همیشه صبر آدم رو لبریز می کنه... جوری که دنبال یک زندگی بی دغدغه می گردی... دنبال امنیت و آرامش فکری... دنبال بی خیالی...

باید فکر و ذکرت رو بگذاری که تمومش کنی... من الان اسیرم و به چیزهای جانبی خیلی نمی شه پرداخت... باید خودم رو رها کنم به هر وسیله که می شه... دیگه ترس و تکونی از کسی نداشته باش... پای این مصیبت بقیه چیزها مهم نیست... بقیه فکرها مهم نیست... فقط این مصیبت تموم بشه...

این رو هم بگم که اون فکر و خیالها هم ممکنه مصیبت بیاری... مصیبت هایی مثل ناامنی شغلی و کاری و آینده و غیره اینها انگار جزء بدترین چیزها هستند... کلا گیر کردن در شرایط چیز خوبی نیست.